"Te he dejado en el sillón las pinturas y una historia en blanco... No hay principio ni final, sólo lo que quieras ir contando...
Y al respirar, intenta ser quien ponga el aire que al inhalar te traiga el mundo de esta parte..."
Vetusta Morla - Al respirar

miércoles, 13 de octubre de 2010

"Hau nekez nau hainbeste aldatu zebra naiz oraindik
Lehen zuria arra beltzez
ta orain berriz beltza arra zuriz ta ezin zaitudanez ahaztu beharko dut nahastu,
nahastu...
zuria bada, dena zuriz
beltza ere berdin
ez dut maite grisik"
Anari - Zebra
["Mas nada de esto ha podido conmigo, sigo siendo cebra. Antes blanca con rayas negras, ahora negra con rayas blancas. Como no puedo olvidar tengo que mezclarte, diluirte, fundirte. Blanco con blanco, negro con negro. Odio los grises."
Anari - Zebra]

Gritar, llorar, chillar este vacío.

Dar bocanadas de aire marino y escupirlo con desprecio.
Caminar con precisión y decisión.
Con tanta rabia contenida pero desprendida.
Removiendo obturadores.
Odiando la puta belleza, quimera que esconde tanto horror.
Y sin saber por qué.
Sin saber (aún) por qué.
Eva

No hay comentarios:

Publicar un comentario